POPIELÓW, CHRÓŚCICE – Emigracja do Stanów Zjednoczonych
Czytając powieść Margaret Mitchell “Przeminęło z wiatrem”, czy oglądając film będący jej ekranizacją lub oglądając serial “Północ – Południe” dotyczących wojny secesyjnej (1861-1865) w Ameryce Północnej, niewielu mogłoby przypuszczać, iż brał w niej udział, niestety z tragicznym skutkiem młodziutki emigrant z Popielowa Jan Sura (Zura).
W niedawno wydanej książce Harry Lebicha pt. “Kalejdoskop historyczny Kaniowa i okolic” zamieszczono artykuł Manfreda Kutymy opublikowanego w 2008 r. w “Zeszytach Eichendorfa” pt. “Wojtek Bautsch pionier emigracji Górnoślązaków do Ameryki” gdzie wymienia się listę szesnastu osób z sześciu popielowskich rodzin, które jako pierwsze udały się latem 1855 roku na emigrację do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Wśród nich znalazła się rodzina Piotra Sury, chałupnika z Chróścic (rocznik 1822) ożenionego z Teklą Kachel z Popielowa (1822), oraz ich trójka dzieci – Jan (rocznik 1848), Apolonia (1850) i Susanna (1853). Dalsze losy Jana Sury (Zury) odnajdujemy na stronie internetowej/ findagrave com – (zdj.1) dotyczących informacji o grobie J. Sury na Narodowym Cmentarzu Cold Harbor , Mechanicsville, Hanover County, Virginia, USA gdzie w archiwum zamieszczono notatkę;
” Jan był synem Piotra i Tekli Sury, którzy wyemigrowali z Poppelowa na Górnym Śląsku i byli jedną z pierwszych dwóch polskich rodzin, które osiedliły się w rejonie Niepodległości (Independence). Piotr – ojciec Jana był obecny na pierwszym spotkaniu Township of Brunside w marcu 1864 roku. Jan zaciągnął się do armii w La Crosse, 30 marca 1864 roku, w wieku 16 lat. Służył w Co. I. 36th Wisconsin Volunteer Infantry. Pułk został utworzony pod dowództwem nowo mianowanego pułkownika Franka A. Haskella, który zyskał sławę w Gettysburgu jako asystent, adiutant w ‘ Żelaznej brygadzie’ generała Gibbona. 3 czerwca 1864 r. w bitwie pod Cold Harbor, określanej nie jako bitwa ale rzeź – Jan został ciężko ranny w prawą nogę, wymagającą jej amputacji. Wkrótce potem zmarł i został pochowany na Narodowym Cmentarzu Wojskowo – Cywilnym w Cold Harbor”.
Być może w tej wyniszczającej wojnie walczył jeszcze ktoś z pozostałych, dorosłych mężczyzn popielowskich emigrantów.
Zdj. 2,3,4,5 – grafiki przedstawiające bitwę pod Cold Harbor (1864)
