W toczącej się od blisko stu lat, interesującej nas mieszkańców Siołkowic dyskusji na temat autorstwa projektu wybudowanego w 1830 r. kościoła parafialnego pw. św. Michała Archanioła warto by przybliżyć jej podłoże.
Otóż w połowie kwietnia 1928 r. Kuria Dieciezjalna we Wrocławiu odwołuje z posługi duszpasterskiej dotychczasowego proboszcza tej parafii, Otto Materne kierując go do parafii w Śmiczu koło Prudnika. W jego miejsce kieruje dotychczasowego kuratusa z Opola, ks. Teofila Plotnika (zdj. 1), zdolnego orgznizatora jak się później okazało, wszelkich przedsięwzięć inwestycyjnych planowanych wkrótce w siołkowickiej parafii. Już w połowie 1931 r. za jego staraniem ukończono budowę domu św. Franciszka pełniącego funkcję szpitala (zdj. 2). Z tej też okazji 3 stcznia 1932 r. w wydawanym przez Kurię Diecezjalną we Wrocławiu w dodatku tygodnika „Posłaniec Niedzielny” redagowanym przez pochodzącego z Dobrzenia Wielkiego, werbistę Rocha Szajcę, ukazał się materiał zdjęciowy obrazujący dotychczasowe dokonania, czyli nowo wybudowany szpital . Jednak na pierwszym miejscu zamieszczono znane nam duże zdjęcie stuletniego już wtedy kościoła, opolskiego fotografa Paula Heimanna, które jak się wydaje mogło być zapowiedzią nadchodzącej, planowanej jego rozbudowy. Zdjęcie opatrzono podpisem ks. dr. teol. Richarda Gröhla – redaktora odpowiedzialnego za treści zamieszczane pod zdjęciami, które informuje, że kościół budował ks. dziekan Kociok, zaś projektował sławny architekt Schinkel, co może się wydawać wyjątkowym, gdyż prawie nigdy wcześniej ani później w tym tygodniku spośród setek prezentowanych zdjęć kościołów nie informowano o ich projektantach (zdj. 3). Odpowiedzią na ten materiał, jak może się wydawać był zamieszczony rok później w „Oppelner Heimat-Kalender -1933” artykuł urodzonego i w dzieciństwie mieszkającego w Siołkowicach, historyka sztuki, rzeźbiarza i projektanta, nauczyciela rysunku, wybitnego znawcę architektury obronnej na Górnym i Dolnym Śląsku, docenta Wyższej Szkoły Technicznej we Wrocławiu – Kurta Bimlera. W artykule „Bauten von F. W. Schinkel”, Bimler przedstawia kilka zaledwie obiektów z Opola i okolic, do których rękę przyłożył Schinkel. Wspomina w nim projekt siołkowickich organów stworzony w pracowniach Schinkla dementując przy okazji powszechne przekonanie, iż w Siołkowicach posłużono się tanim projektem (Normalkirche, Dorfkirche) jakie na zlecenie króla Prus tworzył wraz zgrupą oddanych mu współpracowników i uczniów ten wybitny architekt. Na łamach opolskiego kalendarza Bimler sugerował, że projekt siołkowickiego kościoła był ostatnim „dziełem” opolskiego w tamtym czasie inspektora budowlanego Ernsta Sanuela Friebela, nie przedstawiając żadnych dowodów na istnienie takowego czy to w archiwach parafialnych czy diecezialnych, bo z pewnością już takiego nie było (zdj. 4) Klęski żywiołowe, a przede wszystkim wojny prowadzone przez Niemcy w okresie od 1830 do 1930 r. tj. przez sto lat od zakończenia budowy kościoła nie sprzyjały przechowywaniu istotnych nieraz dokumentów. Bimler nadmienił również, że gmina borykająca się z problemami finnsowymi przy budowie kościoła, którego stan surowy osiągnięto na przełomie 1927/28, zdecydowała się ostatecznie na projekt ołtarza, ambony oraz aranżację wnętrza kościoła wykonaną przez nyskiego inspektora budowlanego Illinga. Co ciekawe projekt ten według ustaleń Bimlera powstał dopiero w 1832 r., kiedy z wiarygodnych źródeł kościelnych powszechnie wiadomo, iż kościół poświęcono 7 listopada 1830 r. Wzmiankę o tym doniosłym wydarzeniu zamieszczono nawet w gliwickim “Der Oberschlesische Wanderer” ( zdj. 5). Wydaje się dziwne, że kościół zostałby poświęcony bez ołtarza i ambony. Tak więc informacje podane przez Bimlera wydają się dość niespójne z ogólnie znanymi faktami. Nazwiska obu inspektorów budowlanych nie figurują w żadnych oficjalnych pruskich leksykonach obejmujących twórców i architektów budowlanych tamtego okresu.
Rozbudowę siołkowickiego kościoła ostatecznie zakończono w 1933 r. Nowe wnętrze kościoła , a także podwyższona wieża poprzez wkomponowanie surowych kolumn doryckich podpierających łuk prezbiterium wraz ze stropem bocznych kaplic oraz chór w tylnej części kościoła. Dodatkowo zmiana wystroju wnętrza upodobniła budowlę bardziej do klasycystycznych wizji architektonicznych Karola Fryderyka Schinkla.
Wygląda na to, iż w sporze o autorstwo tego projektu notujemy na razie remis 1 : 1.
