Od wielu wieków wśród mieszkańców miejscowości jej nazwa była niezmiennie ta sama czyli Siołkowice.

Jednak na skutek bogatej historii Śląska, który przechodził pod władanie różnych królestw, monarchii i państw, a także kleru, który stosował nieudolnie nazwy łacińskie to ich zapis, znaczenie i brzmienie ulegały częstym zmianom głównie za sprawą urzędników, kartografów, autorów książek o treści historycznej lub geograficznej i wydawców gazet.

Dla Siołkowic można wyodrębnić kilkanaście zbliżonych do siebie fonetycznie nazw różniących się nieco w zapisie – min. Scacouici, Siodlkowitz, Dorf Schiodlkowicz, Sielkowitz, Silkowitz, Schalkowitz, Schalckowitz, Schialckowitz, Schialkowitz, Sialkowice, Schalkendorf, Szałkowice czy Siółkowice. W roku 1743 po objęciu we władanie Śląska przez Królestwo Prus nazwa Siołkowic brzmiała SCHIALCKOWITZ.

Na zdj. spisy wsi leżących w powiecie opolskim na podstawie XVIII-wiecznych zbiorów wydanych we Wrocławiu(1744 r.) i Halle(1779 r.). Wiele z tych nazw zachowało swą pierwotną formę i brzmi podobnie jak dziś. Ciekawostką jest zapisywanie właściciela, tj. urzędu miasta, zakonu jezuitów lub własność szlachecką.

Rok 1786. Prawie nigdzie nie stosowanej formy pisanej nazwy Siołkowic (SCHALLKOWITZ), a także Chróścic (CHROSTZITZ) użyła ” Śląska Gazeta Uprzywilejowana” ( “Schlesische privilegirte Zeitung”) publikując w styczniu 1786 r. listę dezerterów Pruskiego Królewskiego Regimentu Kirasjerów z Brunszwiku na przestrzeni lat 1772 – 1785, pochodzących z powiatu opolskiego i wtedy istniejącego powiatu niemodlińskiego. Wśród dezerterów min. z; Chróścic – 3, z Czarnowąs i Dobrzenia Małego po 2, z Popielowa, Siołkowic, Brynicy i Dobrzenia Wielkiego po 1., czy choćby z Mikolina i Naroka.