Nieco ponad 100 lat parafia Fałkowice (dzisiaj gmina Pokój) wraz z kościołem parafialnym pod wezwaniem św. Stanisława Biskupa i Męczennika wraz z przyległymi do tej parafii wioskami – Dąbrówka Dolna i Zawiść należała do dekanatu siołkowickiego. Krótką wzmiankę o tej parafii redaktor Franciszek Godula zamieścił w 1932 r. w „Ziemi Śląskiej” – jednym z wydawanych przez siebie pism.
Poniżej zamieszczamy tekst jaki ukazał się w śląskiej gazecie z zachowaniem oryginalnej pisowni, gramatyki, składni, wymowy i interpunkcji.
Wieś kościelna Fałkowice, oddalona około 5 mil drogi od miasta powiatowego Opola, zalicza się do najstarszych w powiecie i nosiła pierwotnie nazwę Chwałkowice. Już na początku wieku XIII wznosił się tu kościół, o którym wspomina dokument księcia Kazimierza I opolskiego, wystawiony w roku 1228 z okazji przeniesienia klasztoru Panien Norbertanek z Rybnika do Czarnowąsów. Jest to krótka wzmianka, z której wynika, że klasztor w Czarnowąsach zastrzegał sobie pewne prawa do kościoła fałkowickiego. W roku 1309 książę opolski Bolesław sprzedał Fałkowice, obejmujące 25 włók flamandzkich, szlachcicowi Maciejowi i Domasławowi. W dokumencie księcia, traktującym o sprzedaży Fałkowic czytamy o nowym kościele; była to druga z urzędu świątynia, która w roku 1724 zgorzała. Z sprawozdania wizytacyjnego z roku 1679 wynika, że kościół ten posiadał prawa parafialne. W roku 1726 stanął nowy kościół, zbudowany także z drzewa, który poświęcono w roku 1727 — tak samo jak poprzedni — na cześć św. Stanisława, biskupa krakowskiego. Cesarz austriacki Karol VI, ówczesny władca ziemi śląskiej, darował fałkowiczanom potrzebny budulec oraz 300 guldenów w gotówce. Niebywały wzrost wiernych , spowodował atoli już w ubiegłem stuleciu budowę nowego Domu Bożego, który wzniesiono w latach 1879 i 1880. Teraźniejszy kościół wybudował ks. proboszcz Adolf Kempski, który urzędował w Fałkowicach od 1870 do 1886 roku. Uroczystego poświęcenia świątyni dokonał dnia 5 września 1881 r. ks. dziekan Kusch z Wielkiego Dobrzynia. Z powodu wielkiej odległości od kościoła niektórych wsi. utworzono przed kilku laty w Zawiści lokalję z własnym duszpasterzem.
P.S. Z informacji zaczerpniętej z XVIII – wiecznej prasy wynika, iż w pierwszych latach istnienia siołkowickiego dekanatu proboszczami w fałkowickiej parafii byli m.in. od 1753 do 1773 r. – ks. Carl Janezko (zm. w 1791 r.), a kiedy choroba nie pozwoliła na sprawowanie posługi duszpasterskiej zastąpił go w 1773 r. – ks. Carl Kraus. Z informacji o śmierci proboszcza Janezko w grudniu 1791 r. zamieszczonej w „Schlesische Provincialblätter” – (zdjęcie 4) wspomniano o uroczystości pogrzebowej Fałkowicach, w której uczestniczyli jej mieszkańcy i liczne grono duchownych katolickich, ewangelickich i zakonnych. Ewangelicką parafię w Pokoju reprezentowali – pastor Johann Benjamin Regehly i jego syn Johann Christian, wtedy jeszcze seminarzysta teologii ewangelickiej w Królewcu, późniejszy autor pierwszej kroniki miejscowości Pokój (Carlsruhe).
Jakkolwiek rok budowy pierwszego drewnianego kościoła w Fałkowicach przyjęto 1519 r. to Franciszek Godula wymienia rok 1228, o którym rzekomo wspomniano w dokumencie księcia opolskiego Kazimierza I. Drewniana figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem Jezus, która jeszcze przed wojną znajdowała się w fałkowickim kościele (zdj. 3 ), według niemieckich historyków, którzy przed II wojną światową archiwizowali zabytki opolskich kościołów, pochodzi z połowy XIV wieku.
