Chodza do piyrsej klase skoły we Starych Siołkowicach. Moji łojcowie łoba só w robotach, a starsoł siostra i brat tes jescy sie ucó, nó to mój dziadek, co je na ryncie łodbiyroł mie dziynnie ze skoły.
Idziymy sie zawse piechty, a dróga je doś dugoł, bo łod kościoła bes całe gbury ołze do poły nołduzsej drógi we Siołkowicach, co sie zwie Klapac. Pytoł ejch sie dziadka, camu to je Klapac, nó to mi pejdzioł, ize piyrwej miynskali na gburach sami bogaci gospodołrze, co miejli kupa roli, inacej ziymie, a ludzie ze Klapaca klepali biyda i łóni tes pómołgali ta ziymia im łobrołbiać, stónd sie to wzióło. Za to dostali trocha jedzynioł: kartołfle, mónka abo i co lepsego.
Rołs idziymy sobie ze skoły, a dziadek gołdoł do jednego chłopka, co grabiył liściy nad drógó /Dej boze scejściy/, a łón mu na to /Dej Panie Boze/. To mie zaciekawiyło. Piyrsy rołs ejch taky coś słysoł. Co to znacy pytó sie dziadka i ze ciekawośció patrza. A łón na to: piyrwej tak sie ludzie pozdrołwiali. Tak sie gołdało jak ludzie sie mijali drógó, jak byli przi łobrołbianiu pola, łogródków i na budowach. A to wsystko na chwała bozó.
Dopiyro niecałe dwa miejsiónce chodza do tej skoły na Gburach. Idziymy śniej piechty, joł zbiyró kasztany, kamycki i róstomajtne inne klamory, bo mi sie zawse mogó na coś przidać. I tak sie myśla: jak to fajnie łazić ze dziadky, abo i z babció ze skoły, nie doś co sie byle co nazbiyró, to wiejla wsystkygo moga sie jescy dowiejdziejć. Ałty wartko by sie śmigło bes wiejś, a tak to same dobrocie. Dalej bamy piechty łazić a joł bana fajne historyje ze piyrwejsa sie suchoł.
Dominik Macioszek