Ziemniaki (kartofle) są podstawą na polskim stole i mają dziś wszechstronne zastosowanie w kuchni. Wiedzieli już o tym nawet nasi dziadkowie i przygotowywali je na rożne sposoby. Poniżej krótka historia kartofli, spisana naszą gwarą śląską.
Ulubióne daniy mojej praołmy Trudy
Cały cas sie dziwia, camu moja praołma ołma Truda nie chce jejś zołdnej zapiekanki, yno kartołfle, kartołfle i kartołfle. Spytałach sie jej camu, to mi tak pejdziała:
„Jus łod małego dziejcia my musiejli kans robić w dóma, na polu i we łogródku. A dziejci u nołs było łoziym. Bes lato wsyscy starsi śli na pole, a to siano susyć, a to zboze siec, łokopować kartołfle i rzepa. Jejsiynió wsyscy, a dziejci po skole zarołs, zbiyrali kartołfle i wyrołbiali rzepa. Zawse jedno ze starsych dziejci musiało łostać w dóma, coby wachowali tych nołmańsych i do łobiadu musiejli przisykować. A co taky dziejcio do łobiadu przisykować mołgło? Anó kartołfli sie nastrugało całe wiadro, a jak starsi prziśli ze pola, to te kartołfle postawiyli na piecu, uwarzyli i pozgali.
Do tego było abo kwaśne mlyko, abo maślónka. Całe lato tak sło, mało kiedy było jajko abo jakyś miynso, bo my biydnie bardzo zyli. A wsystki to tak smakowało i zołdyn sie nie uskołrzoł, yno jołd, bo innego kans tes nie było. To było nołlepse jedzyniy, a przi ty jedzyniu my tes łod roboty łodpocli”.
Tera jus wia, ize moja ołma Truda łod dziejcia tak była naucónoł i choć zapiekanki só bardzo dobre, to łóna woli zjejś kartołfle, a choćby yno posolóne.
Karolina Macioszek
