Znani i nieznani siołkowiczanie – Andreas Pampuch. W 85 rocznicę śmierci

Andreas Pampuch urodził się w Starych Siołkowicach 27. listopada 1855 roku w budynku niedaleko kościoła na tak zwanym gospodarstwie Klynkowy – jako drugie dziecko spośród jedenaściorga dzieci Thomasa Pampucha i Franciszki z domu Kammer.

Od dzieciństwa ciągle coś liczył albo rysował okręgi, kwadraty, trójkąty i inne figury. Naukę rozpoczął w szkole powszechnej w Siołkowicach, a że uczył się bardzo dobrze, to rodzice posłali go do Królewskiego Gimnazjum w Opolu, które ukończył jesienią 1877 roku uzyskując „świadectwo dojrzałości”. Po maturze kontynuował naukę na Uniwersytecie we Wrocławiu . Studiował matematykę, nauki przyrodnicze i filozofię. Tu słuchał wykładów znanych profesorów : Cohna, Wilhelma Diltheya, Friedricha Ernsta Dorna, Johanna Gottfrieda Galle’a, Grubego, Krausego, Oskara Emila Meyera, Theodora Polecka, Römera, Jacoba Rosanensa, no i Schneidera oraz Heinricha Schrötera. W czasie swoich studiów był również przez sześć semestrów uczestnikiem seminariów matematyczno-fizycznych, które prowadzili Dr. Schröter i Dr. O. E. Meyer.

Egzamin „pro facultate docendi” zdał w czerwcu 1883 roku. Po zdanym egzaminie ponownie trafił do Krȯlewskiego Gimnazjum w Opolu, ale teraz jako wykładowca, gdzie od jesieni 1883. do jesieni 1884. roku, zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami odpracował próbny rok. Po tym czasie przeniósł się do katolickiego gimnazjum Świętego Szczepana w Strasburgu w Alzacji. Tam w starszych klasach uczył matematyki, a rachunków w młodszych. Uczył też przyrody. Już w lipcu 1885. złożył dysertację doktorską na wydziale matematyczno – przyrodniczym Uniwersytetu Cesarza Wilhelma w Strasburgu i zdał egzamin „pro doktoratu”. Jego praca doktorska nosiła tytuł „Über doppelinvolutorische Systeme im Raume”, co znaczy „System podwójnej inwoluty w przestrzeni”.  Po uzyskaniu tytułu doktora dalej uczył matematyki, fizyki, a zdarzyło się też, że nauczał i łaciny. Wszystko wskazuje na to, że od samego początku interesował go „problem Malfattiego”, o czym świadczą jego kolejne prace.  I tak już w roku 1897. napisał pracę „Das verallgemeinerte Malfattische Problem nebst fünf demselben äquivalenten Aufgaben”. Kolejna jego praca „Das verallgemeinerte Malfattische Problem” ukazała się w 1900. roku. Ten sam temat poruszył w pracy pod tytułem „Das Malfatti – Steinerische Problem”, którą wydał w roku 1902. Prawdopodobnie to właśnie Andreas Pampuch był matematykyiem, który w 1904. roku dostarczył rozwiązania „problemu Malfattiego” opartego na algebraicznych sformułowaniach, co potwierdzają matematycy na całym świecie.

     Autor; Dorota Danisz